De aarde is plat, wanneer we sterven vallen we er af
home info publicaties zoeken



Status: Klaar, nog controleren     Laatste (geregistreerde) bijwerking: 2023-12-07   




De aarde is plat,
wanneer we sterven vallen we er af

Is de aarde nu plat, half plat, half rond of echt rond?

Beeld 1 : de aarde is plat

Uit de wetenschappen, uit satelietfoto's en andere bronnen weten we dat de aarde helemaal niet plat is. Dit is compleet fout.

Terloops: het oude Egypte wist dit ook reeds, maar eind de vierde eeuw werd zowat alle kennis die niet in het kraam van de kerstening pastte verbrand (1).

Beeld 2 : de aarde is half plat

De aarde is plat
Je wordt aan de ene kant van de aarde erop geplaatst.
Je begint te stappen, het gaat altijd maar sneller
en plots val je er af.
Je bent dood. *

Ook dit klopt niet. Maar wanneer we er even bij stilstaan, dan zien we dat dit beeld niet zover afwijkt van het Westerse beeld dat we hebben over geboorte, leven en dood.
Misschien ben je het hier niet mee eens, geen probleem (2). Wanneer we het beeld "de aarde is echt rond" - dat verder nog aan bod komt - hier tegenover zetten, wordt het duidelijker.

Beeld 3 : de aarde is half rond

Het beeld van "de aarde is plat" is verbonden met een rechtlijnig denken. Hierbij hoort het beeld van "Je wordt aan de ene kant van de aarde erop geplaatst. Je begint te stappen, het gaat altijd maar sneller en plots val je er af. Je bent dood".
De aarde is rond, écht rond, is verbonden met een cyclisch denken, hierbij hoort het beeld van reïncarnatie.
Samengevat, het beeld van "de aarde is half rond" is eigenlijk een mix van twee beelden, met name de fysische aarde is rond maar reïncarnatie, het consequent doortrekken van "de aarde is rond" bestaat niet.

Beeld 4 : de aarde is écht rond

Een ander beeld: "de aarde is rond". De aarde, het onderscheid tussen fysische en psychische aarde is weggevallen. Hoe ziet dit plaatje eruit?

De zon straalt over één kant van de aarde, deze kant noemen we dag. De andere kant is donker, die noemen we nacht.
Laten we even ons leven voorstellen als één dag, dan hebben we volgend plaatje:
Het wordt dag, we komen op de aarde. We beginnen te stappen, het gaat altijd maar sneller. Op een bepaald moment sterven we. Het is donker, het is nacht.
We sterven op deze wereld, maar we worden geboren in de andere wereld. Daar verblijven we een hele tijd, tot we terugkeren naar deze aarde.
Een vrij goed beeld.

Persoonlijk zou ik één zaak omdraaien. Het is dag, we worden geboren in de andere wereld. Wanneer het donker wordt, worden we geboren in deze donkere aardse wereld.
Vraagje: hoe houden we het hier zo lang uit, in deze donkere wereld? Er is nog iets: in bovenstaand beeld wordt alleen de grote cyclus geschetst, maar er is ook de dagelijkse cyclus. Er is iedere dag een dag en een nacht. Zowat iedereen onderschat de nacht. Tijdens de nacht zitten we in, of maken we contact met de andere wereld. Hierbij laden we op. En 's morgens zijn we (hopelijks) fris genoeg om ertegen aan te gaan (3).

Tijdens de nacht kunnen we ook zien, dit via ons eigen licht.

Er is ...

Het is bedoeling, voor zover ik het zie toch, dat we dit licht gaan versterken, en hiermee deze donkere aarde verlichten.

Het zal wel duidelijk zijn dat dit beeld "de aarde is rond" behoorlijk verschilt van het vorige beeld "de (psychische) aarde is plat".
Het lijkt me toch wel zo te zijn dat in onze westerse wereld het eerste beeld ons veel vertrouwder overkomt dan het tweede.



(1) Meer hierover o.a. in het boek "

(2) Ik heb het helemaal niet begrepen voor klakkeloos aannemen wat een ander zegt. Het lijkt mij veel beter om je eigen innerlijke weg te volgen. (Zie ook "preken" *)

(3) Zie ook "durven leven is durven sterven" *.



Printvriendelijk